«شهر که شلوغ بشه، قورباغه هم هفت‌تیر کش می‌شه»
قدیم وقتی کسی مشهور می‌شد عموما قدری محبوب هم بود. اصولا کسی که معروف و مشهور می‌شد مراقب بود.
مواظب بود که بهترین حالت خودش را عرضه کند. دست کم این احساس را داشت که باید چیزی برای عرضه داشته باشد.
حالا خیلی فرق کرده. الان خیلی سریع می‌شود مشهور شد. اما محبوب نه. قدیم‌ها هم بودند کسانی که مشهور نامحبوب بودند.
اما حالا بخاطر ارتباطات و البته رقابت شدید برای شهرت این حس از بین رفته. حس اینکه باید مفید بود. یا دست کم چیزی برای عرضه داشت.
البته شهرت نتیجه عرضه چیزی است. اما با این روند عرضه می‌تواند حتی در حد یک روسپی‌گری باقی بماند اما شهرت بالا و بالاتر رود.
مساله اینجاست که حالا مردم دنبال فرد مشهور نیستند. حالا که اکثرا هفت‌تیر کش شده‌اند کسی برنده است که تفنگ و تیراندازی بهتری دارد.
اما باز مساله به اینجا ختم نمی‌شود. چون این‌ها هنوز مزیت دایمی ندارد. مزیت دایمی خوب بودن است. چیزی که نایاب است.
مشهوری که خوب است خود به خود محبوب هم می‌شود. ولی کسی که مشهور و محبوب است دلیل نمی‌شود که خوب هم باشد.
و اصولا ادم های خوب از مشهور شدنشان معذب می‌شوند. و آن را دوست ندارند