شعر

زده بیرون ز سر سبزه گلی سرخ گشته دشت‌ها پر گل از ندای فردا از بهار آتی از صدای رویا که دو چند ماه قبل شده گلگون طرح بی روح خیابون طرحی از خون روی… ادامه »بهار سرخ (نوروز ۱۴۰۲ یا ۲۵۸۲ ایرانی)

در وصف این روزها به آنان که باید بدانند گرچه عقل خفته و جهل بیدارند. ما از مغول و عرب گذشتیم تو که سهلی ما از دل شرق و غرب گسستیم تو که سهلی ما… ادامه »تو که سهلی

رباعی تازه سرودم در وصف حال این روزهای ما آنان که با غضب رفیق‌اند در پستی سرنوشت غریق‌اند آنگه که ز عجز تفنگ برآرند در نابودی خویش خوش طریق‌اند علیرضا شیاسی

کودک بود نمی‌دانست نان امشب را مادر در خون خواهد زد دختر بود جرم‌اش مدرسه بود کتاب بود درس بود و تنها سلاحش، خنده می‌خندید اما نمی‌دانست کسی بیرون منتظر در کمین آخرین خنده‌های او… ادامه »خاورمیانهٔ سرخ – شعری در وصف حال خاورمیانه و افعانستان

وقتی که عاشقانه‌ها را به یاد می‌آورم هیچ نقش نمی‌بندد در ذهن جز یاد مادرم آن لحظهٔ آغاز که عشق را در من نهاده‌اند نامی نبرده‌اند جز نام مادرم این اشک شوق چشمان مادر است… ادامه »به یاد مادر – شعری برای مادرم

دلیلی باش چو مرهم بر دل مردم دلیلی باش که نومیدی نگردد حال این مردم تو باش و خود رهایی کن ز جور و پستی دوران تو دوری کن دلیلی باش در این دوران که… ادامه »دلیلی باش چو مرهم