اصلا محتوای تخصصی نما چی هست؟
محتوا، نوشته‌ها و کتاب‌ها، دست کم کتاب‌هایی که من می‌شناسم توسط تعدادی انسان نوشته شده. کار خیلی خوبی هم کردند. هر نوع کتابی بلاخره نوشتند دمشان گرم. اما کتاب‌های تخصصی نما توسط آدم‌های متخصص نما نوشته شده‌اند.
متخصص نما کیست؟
عمه‌شان. نه خیر، خودشانند دقیقا. اگر ذهنت رفته به سمت کسانی که تازه شروع کردند و کتاب می‌نویسند باید بگویم اشتباه کردی. هر سیاهی پارسی‌کولا نیست. هر تازه‌کاری که کتابی نوشت متخصص نما نیست.
متخصص نما کلاهبردار خود ندان است. یعنی کسی که روش کلاهبرداری پیش گرفته بدون آنکه خودش بداند.
کسانی که فقط اطلاعات جمع می‌کنند و سپس کتابی می‌نویسند که اصلا تخصصی نیست. البته به نام کتاب تخصصی و (این و مهم‌ست) برای متخصص جلوه کردن در زمینه‌ای منتشر کند. این زمینه معمولا هجو هست. در کل معلوم نیست چه کاری می‌کنند. این افراد دقیقا خودشان آن کاری که می‌گویند تا به حال انجام نداده‌اند. این یک شرط لازم است. اصلا انجام نداده‌اند. نکته مهمتر اینکه بقیه را تشویق به انجام آن می‌کنند. یک زمانی و در برخی کارها شاید می‌شد این روش‌ها را استفاده کرد. اما آن هزاران سال پیش گذشت. حالا دیگر نه کسی مسلط به تمام علم زمان خودش است نه عمرش کفاف می‌دهد. حتی آن زمان هم که چنین آدم‌هایی بودند. چنین چیزی نبود.
البته که می‌شود راهنمایی کرد، مشاوره گرفت یا کارهایی که به فلسفه‌های وجودی برمی‌گردد و منطق البته. اما وقتی خودت را متخصص در حرفه‌ای معرفی کنی فراتر از فلسفه وجودی و یا راه و روش و سبک زندگی رفته‌ای. آنجا در مسیری تخصصی، روشی اجرایی ارایه می‌دهی که حتی خودت هم نمی‌دانی چه خواهد شد و تجربه‌ای نداری. صرف تجربه دیگران برای مشاوره خوب است. اما کافی نیست.
درست مانند کسی که عمر درازی را زندگی کرده و کارهایی انجام داده. این فرد گرچه در زمینه تخصصی شما نیست اما مشاور خوبی است برای پیدا کردن راه زندگی. دقت کن، زندگی کرده است. مدت طولانی یک کار را انجام داده و البته کارهای دیگر و حالا کوله باری از تجربه است. البته این به معنی این نیست حتما برای متخصص شدن باید ریش سفید شد. اما برای متخصص شدن باید تجربه کرد. و این متخصص نماها تجربه‌ای ندارند . در زمینه‌ای تخصصی و گاهی فوق تخصصی وارد می‌شوند. البته از دری دیگر خارج می‌شوند اما در این مسیر یک ضرری هم به سیستم می‌زنند. متاسفانه این ضرر به سیستم انسان‌های مشتاق آن تخصص است. درنهایت تلف کردن زمان و عمر انسان‌های دیگر که جبران پذیر نیست.
از این افراد دوری کن که وقتت را قلپی خواهد خورد. چرا؟ چون کسی که به حرفهٔ نیک‌نام کلاهبرداری مشغول است می‌داند وقتی کسی فهمید دیگر به دنبال او نرود. مگر آنکه طعمه چربی باشد. اما این افراد چون خودشان هم نمی‌دانند و بر عمل و مدل خود پا فشاری دارند. و چون فکر می‌کنند کار درستی انجام می‌دهند، تا لحظه آخر زمانی که دارید را خواهند خورد. ول کن هم نیستند.
در ضمن کسانی که تازه کارند و سعی در متخصص شدن دارند کاملا فرق دارند. این‌ها انسان‌های مشتاقی هستند که اگر حتی به کندی پیشرفت داشته باشند باز در حال پیشرفتند. برای شناخت آن‌ها کافیست به خط زمان (تایم لاین) آن‌ها نگاه کنی. آن‌ها دنبال یادگرفتن و پیشرفت هستند. محتوایشان شاید ۳ سال قبل به درد نمی‌خورد اما الان دست کم کمی بهتر است. در حالی که متخصص نماها چنین نیستند و پیشرفتی حاصل نمی‌کنند. البته گول حجم اطلاعات را نباید خورد، الان با عمو گوگل و دایی بینگ و آقاجون یاهو و دیگر فک و فامیل گرامی اطلاعات زیادی در دسترس است. نمی‌خواهم هم مثل این جوک‌های محافل بگویم به اصالت محتوایش بنگر. نه گرامی، نه عزیز، به کیفیت محتوا، به تجربه و به کاربردی بودنش و البته خط زمانی‌اش توجه کن.
از آن طرف جوگیر هم نباشیم که هرکسی محتوایی داشت کتکش بزنیم. من اینجا منظورم محتوای تخصصی در کارهای تخصصی است. وگرنه داستان، خاطره، نوشتن‌های عمومی و حتی تجربه یکی از بهترین محتوای دنیاست که هرگز با گذر زمان نه کهنه می‌شود و نه از زیباییش کاسته می‌شود.
در آخر هم اگر متخصص نیستیم یا تجربه‌ای نداریم، انگشت اتهام متخصص نما به سوی هیچکس نگیریم.